De Schubbige oesterzwam (Pleurotus dryinus) die we toen zagen hing er gehavend bij. Vreemd is dat ik toen geen schubben zag, en nu nog niet.
De roze stinkzwammen die we eerder zagen met de NVWK, lagen er gehavend en ruim stinkend bij. geen foto waard.
In het bos waar Ton me op geattendeerd had, was weinig te zien. Zal wel door de nattigheid van de afgelopen dagen komen. Maar bij het verlaten van het bos viel mijn oog op iets vreemds. Een 18 cm hoge en bijna een cm dikke Pijpknotszwam (Macrotyphula fistulosa). Rondkijkend stonden er nog meer.
Nog beter kijkend stond er ook de Draadknotszwam (Macrotyphula filiformus). Niet zo overvloedig als aan de overkant van het fietspad, maar toch verspreid voorkomend.
Verder lopend een ander bosje in waar we geweest zijn. De Vergroeide kogelzwam (Hypoxylon multiforme) stond mooi te pronken. Opvallend die kleine puntjes op de groeilichamen.
Nog zo'n plekje waar altijd wel wat te vinden is: Dit keer een Wit oorzwammetje sl (Crepidotus variabilis). Wat sl betekent mag Joost weten, of liever Melchior op het forum. Even de tak omgekeerd en weer teruggelegd.
Dit Geweizwammetje (Xylaria hypoxylon) had een mooi contrast tegen de achtergrond.
Op de weg terug nog een keer het bos ingedoken, en een vreemd groeisel op een tak gevonden. Op het forum om assistentie gevraagd. Het vermoeden gaat naar piepjonge Pijpknotszwammetjes (Macrotyphula fistulosa; alweer Melchior).
En nog meer geweizwammetjes (Xylaria hypoxylon) die er mooi bij stonden. In deze tijd van het jaar zijn ze nog mooi wit, zoals het gewei van een hert waar het vel nog omheen zit.
